Ah insanlık, vah insanlık!

Gönül gözün pas tutmuş,
Görmüyor mucizeyi,
İraden depremlerle, çalkalıyor her şeyi.
Bedenin parsellenmiş, bilmiyor birleşmeyi.
Aklın karama karışık, anlamıyor gerçeği.
Ömrünün heba oluyor, arıyor acep neyi,
Ahhh cüzi akıllı kul, anla artık bir şeyi.
Aciz misin, ELBETTE!
Yolcu musun, ELBETTE!
Ölüm var mı, ELBETTE!
Hesap var mı, ELBETTE!
Ne düşünürsün ÖYLEYSE?
Canını sahibine, malını sahibine,
Verdin mi kurtulursun.
Emanet sahibine.
O sormadan hesabı,
Sen karıştır kitabı.
Olma ahirette zelil,
Ölüm, en gerçek delil.
Ahhhh insanlık ah, vah insanlık..
Şu nimet içinde, Şükürsüzlük yok mu, işe budur hanelerden bereketi, saygıyı, sevgiyi kaldıran. Herkes her şeyin en iyisini istiyor ama en iyi performansı hep başkalarından bekliyor. Kimse örnek davranış sergilemiyor, herkesin örnek olmasını istiyor.
Bizlerin dedeleri 7 yıl cephede askerlik yapmış, savaşmış esir olmuş. Yeri gelmiş ninelerimiz ekmek bulamayınca süpürge tohumu yemiş, arpa ekmeği bulunca sevinmiş. Anacığım anlatırdı: Kızım ben çobanlık yapardım köyde, ayağımdaki çarık eskimesin diye köyün çıkışında elime alırdım yalın ayak dağlarda gezerdim. Azık yoktu bir avuç bulgur koyardım cebime ağzıma atardım acıkınca. Susayınca kedilerin ayak izinde biriken suları içerdim ve bir kuzu yavrulasa da sahibine götürüp bir avuç kuru incir hediye alsam diye dua ederdim, derdi. Yırtığa yama yoktu, bırakın sağlam elbiseyi.
Şimdi insanlar eskidi diye kıyafet değiştirmiyor, sıkıldığı için modası geçtiği için elbise yeniliyor maalesef. Evlerdeki fazla eşyalardan 3 ev çıkar, yaşanacak şekilde. Ama hala açlık, yokluk edebiyatı yapıyorlar.
Allah akıl, fikir, şükür, zikir nimeti vermiş herkese bedava ,ama kimler minnet duyuyor bunları veren Allah’a…?
Ahh insanlık vah insanlık. Bu gidişte kıyameti koparacak kendi eliyle.
Sizden sonra dünyanın ne olacağını merak ediyorsanız, sizden evvel gidenlerin arkasına bakın der, büyüklerimiz
Acaba geride ne göreceksiniz?
İnsan öldüğünde onunla 3 şey gider sadece. İkisi geri döner.
Malı, teneşir tahtasına kadar,
Evladı, mezar başına kadar.
Ameli ise kendiyle ahirete gider
Çok sevdiğiniz, onun için bütün bir ömrü heba ettiğiniz dünyalık
Hiçbir şey size fayda etmeyecek
Kim bilir mirasçılarda küfür ede ede malı mülkü pay edecek.
Heyhat ki Heyhat…
Ana rahminden geldik pazara,
Bir kefen aldık döndük mezara.
Der ulu büyüklerimiz.
Allah cc cümlemizi şu yol güzergahı olan fani dünyanın, gözleri kör, kulakları sağır eden afetlerinden korusun.
Dilimizden dua, kalbimizden Hüda, yuvalarımızdan huzur eksik olmasın.
Gününüz vaktiniz hayırlı bereketli olsun
Sevgiyle kalın hoşça kalın.