Babası ölünce büyürmüş insan

Unutmayın ki, kaç yaşında olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur. Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz. Babam bana çocuk derdi. Baba neden öyle diyorsun dediğimde, oğlum benim yanımda her zaman çocuksun diyerek gülerdi.

Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerimizde, bizi fark ettirmeden yağmurdan güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Sizde aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor, ama yine de o gölgeyi çok arıyorsunuz.

Soru soracağınız, fikir danışacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönecek diye yolunu gözlediğiniz, bir babamız yok bundan böyle.

Yanımızda sürekli desteğini gördüğünüz, zor anlarınızda imdadınıza yetişen kişi yok artık.

Göğsüne sırtınızı dayadığınız temel direğimiz ve ulu çınarımız, bu geçici dünyaya bir daha gelmemek üzere elveda diyerek gitti.

Savaşın ortasında komutansız kalmaktır babasız kalmak.

Babamız hizmetleri ve iyilikseverlikleri ile asla unutulamayacak.

Babamıza, bizleri en güzel şekilde yetiştirdiği için çok müteşekkiriz.

Babamız hatıralarımızda yaşayacak, her zaman gönlümüzde taht kurmaya devam edecek.

Örnek ve beyefendi kişiliği her zaman bizlere ışık tutmaya devam edecek.

Babanız öldüğünde büyüyorsunuz artık…

Tüm vefat eden babalara Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanları cennet olsun.