BİL, BUL, OL…

Bir toplumun başına gelen en kötü şey, başına ne geldiğini bilmemesidir.

Hakikat çeşmesi, yüreğimizde tik, tok, tık tok diye diye rabbin üflediği nefesle tüm hücrelere bedenimize gürül gürül, akarken frekans bozucu, negatif güçlerin fısıltısı ile ilahi ritmin ahengini bozmasına izin vermemiz, bakar kör ve sağır olmaya razı olmamıza sebep olmakta.

Hayatta varacağımız her sonuç,

Karşılaştığımız zor durumlara vereceğimiz tepki ve mücadele ile belirlenecektir.

Yolun neresinde dönemeçler ya da engeller var nerede son

Bulacak bunu yolun sonuna kadar gitmeden bilemeyeceğiz

Örnek vermek gerekirse:

Bir kitabın tamamını okumadan özetini çıkarmak mümkün değil

Aldığımız her nefeste, her anda

Yenilenen hücrelerimizle, adeta

Zamanda sıçrama yapıyoruz ve önceki fikirlerimiz eski oluyor. Ve tabi aklımızın, fikrimizin, bilgi dağarcığımızın aldığı nispette farkındalığımızın gelişmesi ile okumaya başladığımız kendi hayat kitabının her sayfasında yenileniyoruz. Acaba kaçıncı sayfasındayız ve kaç dil öğrendik hakikati bilmek adına?

Her nesne kendi dilinde lisan-ı hal ediyor ise, nasıl bir dil bu?

Zamanı, olayları, insanları ve eşyanın tabiatını nasıl ve ne kadar okuyabiliyoruz?

Fark eden, farkını nasıl ortaya koyacak, sükûnete erişip özüne varacak acaba?

Akıl bilgiye âşık, Bilgi ilime, İlim irfana, irfan hikmete.

İlmi bulmak için irfan yolundan gitmek, OL’mak içinse, ruhu hikmete teslim etmek hakikate kul köle olmak gerekiyor mu?

Kendimize aracısız sorsak mı? Sessizce!!!

Hakikate ne kadar dostuz?

Hakka ne kadar kul köleyiz?

Bulduk mu cevabı acaba?

Hep birlikte bilmek, bulmak olmak, gereksiz olanlardan boşalıp, gerekli olanlarla dolmak için dua edelim inşallah.

Dünya gurbettir, memleket isteyen Yüce Allah’a sığınır.

Eğer akıl olmazsa, insanoğlu bir koyun.

Asaletten yoksunsa, kıymeti yoktur soyun.

Dünya minik tiyatro, rolleriniz bir oyun,

Açın gözü kulağı, emir vereni duyun.

Kişi ağzını açtığında oradan yüreğini niyetini görebilirsiniz,

Yüreği ve dili güzel olana rastlasın yolunuz.

Bilge büyüklerimizin dediği gibi

İki cihanda huzurun formülü

İyi ahlak, adalet, kanaat, cömertlik

Çokça şükürdür derler.

Rabbimiz akıl, fikir, şükür ve zikirle süslesin cümlemizi.

Sevgi saygı muhabbetle.