İNSAN..!

Eğer özgür değilse cümlelerin,

Asla, layık olduğu yerde değildir bedenin.

Zindanını kendi yanında gezdirirsin,

Prangalarını kendi iradenden üretirsin.

Duyguları yara almış insanların, cümlelerinden

Kan damlar. Bağırır, çağırır, ağlar da ağlar.

Akar gözyaşları. Yol bulmaya çalışan nehirler gibi çağlar. Önüne çıkanı içine alır yuvarlar.

Ve dayanamaz çevresinde örülü duvarlar.

Yıkılır, erozyona uğrayan toprakla koca çınarlar.

Ta ki, nehri coşturan o deli fırtına dinene kadar.

Ne vakit, nehir ummana ulaşır ve Rahman’ın derin sularına bırakır kendini sesi kesilir.

Huzura erer, biter ağlayışı, heybeti çağlayışı.

Kavuşmuştur, arayıp bulamadığı özgürlüğe.

Kendinde yıllarca aradığını ummanda bulmuş,

Artık bir olmuştur, parçalardan kurtulup.

Kulun maksadı ulaşmak ise yüce Allah’a

Uzak durmalı fani âlemde mutlak günaha.

Gerek yok hiç, dolambaçlı yollara, inanın.

Girmeli en kestirme olan dosdoğru yola.

Para, mal, mülk, makam, sadece vasıta.

Eğer tersi olursa tabi o üstün insan!

Benzemez mi, eşeği sırtına alan ahmağa.

Ve asla kullandırmayın kendinizi kimselere.

Razı olmayın, kebaba yakınlık için maşa olmağa

Mahkumdur maşalar, kullanılıp atılmaya.

Size kendinizi kötü hissettirenlerden uzak olun

Bunlar hasta ruhlu, sadist insanlar bilin.

Ajan provokatörler sadece sokakta gezmez

Bunlar her yerden sızlar iç dünyamıza ve tabi duygu ve düşünce merkezimizi istila ederler sessizce, arsızca şuursuzca…

İnkılap yaparlar, darbe yaparlar, darp eder morartılar, tüm benliğimizi hücrelerimize kadar.

Daima bilincimizi açık tutmalı ve yepyeni silahlarla donatmalıyız beden sarayımızı.

Aksi takdirde yenik düşmek ve kaybetmek kaderimiz olur.

Bilgi kılıcımız, iman bileğimiz, ibadet kalkanımız,

İnanç ışığımız, vatan millet sevgisi gücümüz, Allah rızacı hedefimiz, birlik ruhumuz oldukça bizi hiçbir düşman alt edemez aziz dostlarım.

Sevgiyle kalın hoşça kalın.

Sevgili dostlarım