Tefekkür denince

Gözüm aklım var deme, hepsi ölüdür. Sana göz gibi gelen,

O, çöl diyorsa, çöldür.

Üstadımız N.F.K rahmetle anıyor, düşünmeye sevk eden muhteşem sözdeki manaya yüklenmiş teslimiyete ne kadar ihtiyacımız olduğunu derinden hissediyoruz.

Tefekkür olmayınca tezahür,

Tezahür olmayınca, tenezzül, tenezzül olmayınca ikram, ikram olmayınca, yokluk, boşluk mahrumiyet.

Manevi açlık ve akabinde hücre ölümleri baş gösteriyor zihinde.

Zihin asla boşluk kabul etmez ki bu nedenle, manen boşalan

Zihin, tam da negatif enerjilerin üssü haline dönüşüp, adeta şeytanın atölyesi olur.

Tüm dünyada olduğu gibi, şu an bizimde ülke olarak içinde bulunduğumuz sıkıntıların nedenini bu günkü hükümet olarak görenleri düşünmeye tefekküre davet ediyorum…

2000’li yıla kadar, kalkınma ve refah adına, elini sıcak sudan soğuk suya vurmayan sözde hükümetlerin yetersizliklerini düşünüp, Recep Tayyip Erdoğan

Görevi devraldığında nasıl bir

Türkiye ve bütçe ile yüz yüze geldiydi? Adeta enkaz, başı eğik beli kırık, eli kolu bağlı, ayaklar felç, yaşlı, yorgun bir insan gibi.

Çökmek üzere olan koca bir binanın, tüm tesisatı hasarlı

Her odası, atlı üstüne getirilmiş,

Çatısı çökmüş, kapı penceresi kırılmış, harabe bir yapı gibi.

O kadar iş birikmişti ki, 90 yıllık. Neresinden tutsak elimizde kalıyor, dağıldı dağılacak, çatlak testi gibi. Tüm kurum, kuruluşlar oluşumlar, batının maşalığına soyunmuş, FETÖ PKK ve şu içimizde, bizimle aynı isimleri taşıyan, ama bizden olmayan vatan hainleri ile dolmuştu. Dokunulamıyordu kimseye asla

Arkalarına aldıkları batı gözcü!

Sabırla, azimle kararlılıkla önce büyümeyi köklenmeyi dal Budak olmayı beklemeliydik. Yoksa daha fidan iken sökerdi Amerika bizi. Yavaş, sessizce, çaktırmadan, büyüdük. Dal, dal,

kol kol. Dünyada en çok siyasi parti üyesine sahip bir partiyiz.

Apaçık gördü bu millet gelinen noktayı ve büyük tehlikeyi ki

Reisin arkasında yaver olarak duran dahi hain çıktı, katiller dolmuştu, hatta Savcı Selim Kiraz’ı makamında şehit eden soysuz katiller içeriye elini kolonu sallayarak geçiyor kafasına sıkıp şehit ediyordu.

Hallaç pamuğu gibi atılmış bir Türkiye’yi dünyanın dikkatini çekecek güce getirdik,

Onca badirelere ve getirdiği maliyete rağmen 15 Temmuz ve Gezi kalkışması, Hendek olayları, 28 Şubat ve dağları mekân tutan Kandilci adiler. Onlar da bir şey değil, onları her evden 1 oyla meclise sokan gusülsüzler. Bunlardan az çekmedik. Başka bir ülke bunu kaldırabilir miydi acaba?

Şu pahalı bu zamlı diyenler!

Bedel ödemeden huzur olur mu?

Şimdi Ukrayna halkına, hadi evlerinize dönün, ölüleriniz dirilecek, her şey yeniden tamir edecek, ama her konuda eskisi gibi değil, yarım maaş, yarım ekmek deseler!

Sizce koşarak yuvalarına dönmezler mi?

Suriye’de öylesine. Allah için, etrafımıza bir bakalım batının Amerika’nın yalanlarına inanıp içine alanların sonlarını.

Bizi yok etmek istiyorlar ama bunu savaşarak asla ve kat’a başaramayacaklarını anladılar ki, algı ile ekonomik darbe ile aramızdaki beyinsiz, şerefsiz

İmansızları, çakalları kullanarak, satın alarak, fitnelerle

Liderimize olan güvenimizi yok etmek istiyorlar.

Genç nesil, geçmişte yaşanan

Yoklukları, anlayamayabilirler,

Ama evde 60/65 yaşındakiler de az çok bilir sorsunlar onlara, 1 kilo yağ şeker gazyağı için, sıra bekleyenlerdenlerdir. Ben şahsen şahit oldum. Yokluğu diz boyu görenler, ancak bu günlerin kral gibi yaşamak olduğunu anlaşabilirler.

Evinde sadece sana yağını ekmeğe sürüp çayla kahvaltı yapan 3 çocuklu yakınım vardı. Uzağa gitmeyelim 80’li yıllarda bunlar vardı. Hülasa,

Dayanacağız ve asla teslim olmayacağız. Bu zamanda hiç kimse sadece zeytin ekmekle öğün yapmıyor, çok şükür.

Devletimiz her eve elini uzattı. Nankör olmayalım lütfen.

Denize düşmeyen, dalgaları ve köpek balıklarını görmeden, gemideki hafif çalkantıların huzur ve nimet olduğunu asla anlayamaz. Vatanımızı, bayrağı şerefi, namusu, aileyi korumak için, bu uğurda şehit olan ve canlarından geçenlere karşı vefa borcumuzdur devletimizin ve liderimizin ardında durmak değerli kardeşlerim zira

Başka Türkiye yok yok yok.

Saygı sevgi muhabbetle.