Kaside-i Bürde sahibi İmâm Bûsîrî hazretlerinin ismi Şeyh Şerefüddin bin Muhammed Said ve künyesi Ebû Abdullâh’dır. Aslen Mağribli (Fas) olup hicretin 608 (M. 1211) senesinde Mısır’da Bûsîr köyünde doğmuş ve 88 yaşında H. 696 senesinde İskenderiye’de vefat etmiştir.
Hz. İmam Bûsîrî âlim, fazıl ve ilmiyle amel eden kâmil bir zat idi. Edebiyat ve şiire tam vâkıf idi. Asrının sultanları nezdinde sevgili ve itibarlı idi.
Havâssı ve pek çok faydaları malum olan ve Resûlullah Efendimizi (s.a.v.) medih için yazmış olduğu kasidesini rüya âleminde Hazret-i Peygambere arz etmiş ve eseri kabul görmüştür.
İmam Bûsîrî, bir gün sultanın yanından evine dönerken yolda karşısına güzel suretli bir zat çıkıp: “Sen bu gece Peygamber Efendimizi (s.a.v.) rüyada gördün mü?” der. İmâm Bûsîrî, “görmedim” der. Lâkin bundan kalbinde Resûlullah’a gayet şiddetli bir muhabbet alevlenir. O gece rüyada Peygamberimizi (s.a.v.) Ashab-ı Kiramıyla görür. Mudariyye ve Hemziyye gibi kasideleri okur. Gönlündeki muhabbet ateşi kat kat ziyadeleşir.
Mü’min’in başından hastalık ve fakirlik eksik olmaz. İşte ona da Hak Teâlâ’nın hikmeti bir müddet sonra vücudunun yarısı felç olur. İmam Busîrî, Resûlullâh Efendimizi (s.a.v.) medih için bir kaside yazmak ve o vesile ile de Cenâb-ı Hak’dan şifâ taleb etmek üzere Kasîde-i Bürde diye meşhur olan 161 beytlik “el-Kevâkibü’d-dürriyye fî medhi hayri’l-beriyye”yi yazar. Yine rüya âleminde Resûlullah Efendimizle müşerref olur, bu kasidesini huzur-i şeriflerinde okur. Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) onun hastalıklı azasına mübarek elleriyle mesh eder; ellerini sürer. Hastalığından afiyet bulmuş olarak sabahlar.
Sabahleyin namaza giderken pek samimi ahbabı Şeyh Ebu’r-Reca kapısı önünde onu karşılayıp: “Emin tezekküri …” diye başlayan kasideni isterim. Dün gece Sen Resûlullâh’ın huzurunda bu kasideyi okurken ben de oradaydım. Aleyhisselâm Efendimiz, gayet memnun oldular; müjdesinde bulunur. İmam Bûsîrî çok sevinir ve kasideyi teberrüken Şeyh’e verir.